Uitbreidingitis

Ik heb al heel wat BSM’ers gezien die, net als ik, aan uitbreidingitis leiden.

De meesten onder ons kennen het verschijnsel waarschijnlijk wel: Je ziet dat er een nieuwe uitbreiding op de markt komt van een (goed) spel dat je (al dan niet) in je bezit hebt en je denkt, die uitbreiding wordt de mijne!
Of wat tegenwoordig ook regelmatig gebeurt; je ziet een nieuw spel en als je het onmiddellijk koopt, krijg je er meteen al de eerste uitbreiding bij. Vooral op Kickstarter is dit de algemene trend geworden en ook Queen Games kan hier wel wat van, zeker in Essen.
Ik moet bekennen dat ik zelfs ook al eens een uitbreiding gekocht heb, terwijl ik niet eens het basisspel in mijn bezit heb. (Heeft er iemand toevallig een Irondale in de aanbieding? J)

Het is gewoon sterker dan mezelf en ik vraag me dan ook af ‘Waarom?’. Wat drijft mij en andere spelers om telkens weer die uitbreidingen te kopen?

Ik bekijk hier alvast enkele mogelijke redenen die voor mij zeker, in meer of mindere mate, meespelen bij het kopen van uitbreidingen:

‘Met deze uitbreiding kan ik het spel met meer spelers spelen!’

Dit lijkt me een goede en aanvaardbare reden om een uitbreiding te kopen, uiteraard op voorwaarde dat het gaat om een basisspel dat je goed vindt en veel speelt. In mijn geval gaat het hier bijvoorbeeld over Dice Town, Stone Age, Kolonisten van Catan (inclusief de Zeevaarders en Steden en Ridders).

‘Deze uitbreiding maakt het basisspel echt wel beter!’

Is dit wel een echte reden om een uitbreiding te kopen of is dit eerder een gevolg. Met andere woorden, weet je al op het moment dat je de uitbreiding koopt dat deze het basisspel beter zal maken of ontdek je dit pas na je aankoop?
Hoe dan ook, een aantal spellen wordt echt wel beter met een uitbreiding erbij. Een aantal spellen speel ik zelfs bijna niet meer zonder uitbreiding. Hierbij denk ik spontaan aan Alien Frontiers (de raketjes en de extra kaarten), Trans Europa en Trans America (met de Vexation-uitbreiding waardoor het spel heel wat strategischer wordt), Stone Age (met Talisman), 7 Wonders (met de Leaders), …
Catan is wat mij betreft een speciaal geval. Hier maakt de uitbreiding Steden en Ridders bijvoorbeeld van Catan een heel ander spel. Hier zal het vooral afhangen van de medespelers. Het basisspel is eerder iets dat ik op tafel leg met newbies, terwijl je voor Steden en Ridders toch al wat meer ervaring met spellen nodig hebt.

‘Met deze uitbreiding, wordt mijn basisspel heel wat meer waard als ik het later ooit wil verkopen!’

Deze reden speelt misschien mee in het onderbewuste, maar is volgens mij niet echt een drijfveer omdat ik niet van plan ben mijn spellen te verkopen. (Al zal dit er misschien toch wel ooit eens van komen wegens plaatsgebrek).

‘Als ik deze uitbreiding nu niet koop, zal ik er nooit meer aangeraken!’

Dit is in mijn geval waarschijnlijk wel de meest voorkomende reden. Ik heb al heel wat uitbreidingen gekocht omdat ik bang ben ze later niet meer te kunnen vinden. Het merendeel hiervan wacht echter nog steeds vol ongeduld om uitgepakt en gespeeld te worden: bijna alle Mémoir 44 uitbreidingen, een groot aantal van de Carcassonne en Alhambra uitbreidingen en enkele van de Catan uitbreidingen
Het feit dat ik op BordSpelMania regelmatig mensen zie zoeken naar moeilijk te krijgen uitbreidingen, bevestigt me alleen maar in mijn doemdenken. (Ik had die Rattus uitbreidingen in Essen toen toch moeten kopen!!)

'Het is mijn drang naar perfectie. Ik ben pas tevreden als ik alle uitbreidingen heb. Als ik er eentje mis, is mijn verzameling niet volledig en bijgevolg minderwaardig.'

Dit zou ook wel eens een heel belangrijke reden kunnen zijn waarom ik bepaalde uitbreidingen gekocht heb. Zeker een aantal jaren geleden! Ik kan me tegenwoordig al heel wat beter bedwingen, al zal het plaatsgebrek in mijn spellenkasten hier ook wel een belangrijke rol in spelen.
Van de Kolonisten van Catan heb ik waarschijnlijk zowel van het bordspel als het kaartspel zowat alle uitbreidingen en ook bij Carcassonne ben ik vrij lang meegegaan, … totdat het echt wel te ver ging. De katapult-uitbreiding heb ik echt wel laten liggen! Ook bij Race for the Galaxy heb ik na 2 uitbreidingen afgehaakt omdat ik het basisspel (nog) niet voldoende graag speel.
Van Battlestar Galactica heb ik me ook de beide uitbreidingen aangeschaft en wel na het bekijken van de volledige DVD reeks.
Van Dominion heb ik, tot ieders verwondering waarschijnlijk, enkel het basisspel.

Is dit enigszins herkenbaar? Worden jullie gedreven door dezelfde motieven? Of hebben jullie nog andere drijfveren? Ik hoor het graag!

Kire

Ik ben ondertussen al een ajar op zoek naar tovenaars en draken voor het Catan kaartspel. Ik ben niet bereid 60 euro te betalen op marktplaats maar anders is er niet meer aan te komen. Ik heb hem voor die tijd meerdere keren links laten liggen omdat ik het basisspel pas net speelde. Nu is het de enige missende uitbreiding en dat schuurt.

Ik ben ondertussen al een ajar op zoek naar tovenaars en draken voor het Catan kaartspel. Ik ben niet bereid 60 euro te betalen op marktplaats maar anders is er niet meer aan te komen. Ik heb hem voor die tijd meerdere keren links laten liggen omdat ik het basisspel pas net speelde. Nu is het de enige missende uitbreiding en dat schuurt.

Ik ben ondertussen al een ajar op zoek naar tovenaars en draken voor het Catan kaartspel. Ik ben niet bereid 60 euro te betalen op marktplaats maar anders is er niet meer aan te komen.

Aha, completitis er nog eens bovenop. Het zal zeker niet helpen als ik zeg dat die uitbreiding ontstellende prut is, en dat wij als klanten eigenlijk geld van de uitgever hadden moeten krijgen om dit misbaksel in de verzameling op te nemen...?

Aha, completitis er nog eens bovenop. Het zal zeker niet helpen als ik zeg dat die uitbreiding ontstellende prut is, en dat wij als klanten eigenlijk geld van de uitgever hadden moeten krijgen om dit misbaksel in de verzameling op te nemen...?