Cross-overEen vriendin van mij is fan van de tv-serie ‘The Pillars of the Earth’. Ze vertelt me enthousiaste verhalen over de spannende, historische reeks. Ik luister beleefd, maar compleet onwetend. Nooit gezien, die handel.
‘Weet je dat het gebaseerd is op een boek?’ probeer ik het gaatje in mijn tv-cultuur te camoufleren met mijn literaire kennis.
‘Ja, dat heb ik gelezen.’ Mijn vriendin kijkt bedenkelijk. ‘Ik vind de reeks stukken beter.’
‘Echt? Waarom?’
‘In het boek zit die knappe acteur niet.’
Tegen zo’n logica kan ik niet op.
‘Er bestaat ook een bordspel van: De Kathedraal.’
‘Dat wist ik niet,’ zegt mijn vriendin verrast. ‘Dat wil ik dan wel eens zien.’
‘Niet dat die knappe acteur dáárin zit,’ grijns ik.
Als boekenliefhebber én filmliefhebber ben ik altijd geïnteresseerd geweest in cross-over-projecten. Literatuur die verfilmd werd: eerst het boek lezen en dan de film kijken. Pride and prejudice, Brokeback mountain, Komt een vrouw bij de dokter, De Millenniumtrilogie,… Ik maakte er een sport van om het vooroordeel in twijfel te trekken; is het boek echt altijd beter dan de film?
Na een tijdje werd het aanbod al snel groter dan de vraag en werd je met verfilmde boeken om de oren geslagen. Ik geef het toe, ik heb niet alle boeken gelezen, maar heb wel de film gezien van Harry Potter, Lord of the Rings, Around the world in 80 days, Het gouden kompas,… Ik noem maar enkele voorbeelden. Niet toevallig gekozen, want deze boeken en films hebben nog iets extra: er bestaat ook een bordspel van. Cross-over, the extended version. Als spelletjesfan kan ik ook daar af en toe mijn hartje aan ophalen. Zo heb ik Robinson Crusoë gelezen, heb ik Tom Hanks zien verhongeren en heb ik Vrijdag gespeeld. En hoewel het bordspel van het boek van de film niet altijd het leukste of beste is, wint Vrijdag ruimschoots in dit trio.
Maar het moet wel plezant blijven. Na het lezen van de trilogie en het zien van de eerste film zit ik echt niet te wachten om ‘The hunger games’ te spelen…
Katrijn
