De koning is dood... Lang leve de koning!Ooit willen behoren tot het selecte kransje van de Ronde Tafelridders van Koning Arthur? Wel dit is je kans. In The King is Dead probeer je, na de dood van Koning Arthur, de macht te grijpen in Brittannië. Daarvoor speel je de verschillende facties, Schotten, Welshmen en Romano-Britten, tegen elkaar uit. Opgepast echter voor de Saksen die op de loer liggen. Kan jij namelijk geen keuze maken tussen een van de drie facties, dan vallen de Saksen met plezier het land binnen./pic2402804.jpg)
Sinds het zwaar onderschatte König von Siam kan spelauteur Peer Sylvester niet veel verkeerd doen bij mij. Toen mijn dochters me dan ook The King is Dead van dezelfde auteur schonken als kerstgeschenk kon ik mijn geluk niet op. The King is Dead is namelijk een herwerkte versie van de König von Siam, een nieuwe poging dus om dit prachtige spel bij een groter publiek kenbaar te maken. In tegenstelling tot de König von Siam speelt de The King is Dead zich niet af in Siam (Thailand), maar in Groot-Brittannië (Noord-Ierland wel buiten beschouwing gelaten).
Het Britse eiland is in 8 gebieden (provincies) ingedeeld. In een door het lot bepaalde volgorde beslissen de spelers welke factie de macht grijpt in de 8 provincies. Iedere factie heeft een thuisbasis: Caledonia voor de Schotten, Caerleon voor de Welshmen en Londinium voor de Romano-Britten. In die thuisregio worden er twee aanhangers (kubusjes in de kleuren blauw, rood en geel) van die factie geplaatst. Daarna worden alle aanhangers in een zak gegooid en worden er in iedere provincie willekeurig vier aanhangers geplaatst. De thuisbasissen worden tot vier aanhangers aangevuld.
Tot slot trekt iedere speler twee aanhangers uit de zak. Dit is zijn eigen hof.
De 8 provinciekaarten worden geschud en naast het spelbord in volgorde gelegd (1 tot 8 ).
Het spel bestaat uit 8 machtsstrijden. De provincie die op het spelbord naast het cijfer 1 ligt, komt als eerste aan de beurt. Elke keer strijden de drie facties om de controle over de provincie te krijgen.
Door actiekaarten te spelen kunnen de spelers aanhangers van de facties verplaatsen, bijplaatsen en verwijderen. Iedere speler beschikt over dezelfde 8 actiekaarten. Iedere kaart kan in het spel maar een keer gebruikt worden. Een speler dient dus goed na te denken over wanneer hij welke kaart speelt. Hij heeft de keuze uit de volgende 8 acties: twee aanhangers van een van de facties bij te plaatsen in een aangrenzende provincie waar die factie de controle heeft (drie kaarten, een voor elke factie); 1 aanhanger van elke factie bijplaatsen in een willekeurige provincie (twee kaarten); twee aanhangers van provincie verwisselen met 1 aanhanger in aangrenzende provincies; een aanhanger wisselen met een andere aanhanger in twee willekeurige provincies; de volgorde van waardering van twee provincies verwisselen.
In zijn beurt speelt een speler dus een actiekaart, voert de actie op de kaart uit (Het kan dat een actie niet of slechts gedeeltelijk kan uitgevoerd worden. De speler is wel altijd verplicht de actie te doen als dit mogelijk is) en daarna verwijdert hij een aanhanger van het spelbord. Die aanhanger plaatst hij voor zich in zijn hof. Indien een speler geen kaart wil spelen, dan past hij. Passen alle spelers na elkaar dan wordt de provincie gewaardeerd. De factie met de meeste aanhangers in de provincie grijpt de macht, alle aanhangers worden uit de provincie verwijderd en er wordt een token in de kleur van de winnende factie in de provincie geplaatst. Behaalt geen enkele factie een meerderheid (er is dus een gelijkspel tussen minstens twee facties) dan vallen de Saksen die provincie binnen.
Het spel stopt als alle 8 de provincies gewaardeerd zijn of als vier provincies door de Saksen veroverd zijn (komt zelden voor).
Nu wordt er geteld welke facties de meeste provincies controleert. De speler die de meeste aanhangers van die factie in zijn hof heeft wint het spel. Bij een gelijkspel wordt er gekeken wie de meeste aanhangers heeft van de tweede grootste factie. Is er dan nog een gelijkspel dan verliest diegenen die als laatste een actiekaart speelde.
Werd het spel beëindigd omdat de Saksen vier provincies veroverden, dan wint diegenen die de meeste setjes (1 blauw, 1 rood en 1 geel kubusje) aanhangers heeft.
/pic3029539.jpg)
The King is Dead is een fantastisch spel met drie spelers. Ook met twee is het speelbaar, maar het is duidelijk gemaakt om het met drie te spelen. Met vier spelers speel je in team (twee tegen twee) en verliest het spel een deel van zijn charme. The King is Dead speel je op een klein halfuur, zit vol met strategische en tactische beslissingen, heeft weinig of niets met geluk te maken. Kortom een aanbevolen toppertje dat jammer genoeg teveel onder de radar blijft.
Wie de König von Siam in zijn bezit heeft, hoeft The King is Dead niet te kopen. De enige toevoeging is de Mordred Variant. Veel spelplezier voegt deze variant niet aan het spel toe.
