Gebruikersnaam:   Wachtwoord:  


De BSM-recensenten geven hier hun persoonlijke visie op gespeelde spellen.

Ben je het met hen wel of niet eens? We horen graag jouw reactie, zolang deze rekening houdt met de nettiquette.



2 berichten | Pagina 1 van 1 |
Auteur Bericht
 Berichttitel: Belratti
BerichtGeplaatst: di 25 sep 2018, 17:18 
Beheerder
Avatar gebruiker

Berichten: 2951
Woonplaats: Deerlijk
Grootse kunst

In Nederland hebben beroemde kunstvervalser zoals Geert Jan Jansen smeuïge verhalen opgeleverd. Ze worden vaak gezien als een soort Robin Hood die het opnemen tegen de kunstwereld.
In Duitsland zorgde schilder Beltracchi voor evenveel ophef toen hij na jaren kunst vervalsen in 2010 gearresteerd werd. Na zijn gevangenisstraf schildert Beltracchi nog steeds. En hij laat nog van zich horen door lachend te zeggen dat er nog altijd 230 vervalsingen van hem in galerieën hangen.
Het is duidelijk dat Belratti van Mogel-verlag inspiratie haalt bij Beltracchi. Alleen zullen we in dit vermakelijke spelletje slechts 6 vervalsingen toelaten.




Belratti is een coöperatief spelletje. De spelers nemen de rol aan van schilder (de uilen) of galeriehouder (de katten). Er zijn altijd ongeveer evenveel galeriehouders als schilders. Belratti is de onzichtbare kunstvervalser waartegen we het moeten opnemen.

In het doosje vinden we 168 kaartjes met schilderijen waarvan elke speler er wat op handen krijgt, afhankelijk van het aantal spelers. Er zijn ook nog hulpkaartjes die opengelegd worden. Het zijn speciale acties om het op de moeilijkste momenten wat makkelijker te maken.
Bij het begin van de ronde draaien de galeriehouders twee kaarten open. Deze twee schilderijen bepalen het thema van twee tentoonstellingen. Daarop bestellen de galeriehouders 2 tot 7 schilderijen bij de kunstenaars.

Nu gaan de schilders aan het werk. Ze moeten uit de kaarten die ze op hand hebben, kiezen welke schilderijen ze willen leveren. Daarbij mogen ze niet naar elkaars kaarten kijken. Vanzelfsprekend mogen ze wel afspreken hoeveel schilderijen elke speler zal leveren. Zo kan het gebeuren dat één speler de volledige bestelling levert en de anderen niets.
De schilders mogen zeggen dat een geleverd schilderij goed, matig of helemaal niet bij één van de tentoonstellingen past (bv. er ligt een schilderijtje met een voetbal als thema; een schilder levert een volle maan omdat die ook bol is, maar zegt dat die matig bij de tentoonstelling past).
Elke schilder maakt in gedachten ook uit bij welke tentoonstelling de geleverde schilderijen passen.
Nadat het gevraagde aantal schilderijen geleverd is, worden er vier extra schilderijen van de trekstapel aan de levering toegevoegd: Belratti probeert kunstwerken in de galerie te krijgen. Het pakje wordt goed geschud en aan de galeriehouders gegeven.

In de volgende fase proberen de galeriehouders te achterhalen welke schilderijen echt zijn en welke vals. Bovendien moeten ze de echte schilderijen bij de juiste tentoonstelling leggen. Als ze het na overleg eens geraakt zijn, duiden de schilders aan welke schilderijen ze leverden. Alle kunstwerkjes die bij de goede tentoonstelling liggen, komen op de stapel van de groep. De schilderijen van Belratti die in een tentoonstelling geslopen zijn, komen op de scorestapel van Belratti.
Als Belratti minder dan 6 schilderijen in zijn stapel heeft, worden de karakterkaarten doorgeschoven. De nieuwe galeriehouders beginnen een volgende ronde. Als Belratti 6 of meer schilderijen op de stapel heeft, is het spel afgelopen. Er wordt geteld hoeveel de groep gescoord heeft. Die score wordt beoordeeld van heel slechte tentoonstelling tot topkunst.



Belratti won de Hippodice-ontwerpwedstrijd en ik begrijp waarom. Het spel komt in de sfeer van Dixit of Muse, maar is best wel origineel. Bovendien verschilt het van heel veel coöps die we al speelden.

Het spel speelt heel eenvoudig, maar is op zijn mooist als de schilders puffend en blazend zitten te twijfelen over schilderijen die bij één van de tentoonstellingen passen. De hersenkronkels die hen op dat moment een beslissing laten maken, zijn vaak moeilijk te doorgronden.
En het moment dat de galeriehouders moeten uitmaken welk schilderij echt is en welk vals, wordt het helemaal leuk. Er wordt luidop overlegd, de redeneringen van de schilders worden gegist en met veel aarzeling komen de galeriehouders tot een verdeling. Om even later hun beslissing nog eens te herzien.
Vanzelfsprekend mag iedereen er van uit gaan dat alle schilders op een eerlijke manier tonen welk schilderij ze leverden en bij welke tentoonstelling het hoort. Maar waarom zou je in coöperatieve spelletjes willen valsspelen? Dan kan je toch beter een echte kunstvervalser worden.

Ik denk dat er voor dit soort discussiespelletjes een ruim publiek gevonden kan worden. Ik hoop alvast dat Mogel de weg naar dat grote publiek vindt.
Houdt jouw spelgroep wel eens van een spelletje waar behoorlijk wat gekletst wordt, aarzel niet en probeer Belratti. Voor wat het kaartspelletje kost, hoef je het niet te laten.



Belratti (Mogel-Verlag, 2018)

_________________
Afbeelding


Omhoog
Offline Profiel  BoardGameGeek   Facebook  
 
 Berichttitel: Re: Belratti
BerichtGeplaatst: di 25 sep 2018, 17:21 
Beheerder
Avatar gebruiker

Berichten: 2951
Woonplaats: Deerlijk
Mogel Verlag vind je op Spiel 2018 in de Galleria, stand GA-10.

_________________
Afbeelding


Omhoog
Offline Profiel  BoardGameGeek   Facebook  
 
Geef de vorige berichten weer:  Sorteer op  
2 berichten | Pagina 1 van 1 |


Opties

  Toon onbeantwoorde berichten 
  Toon ongelezen berichten 
 Afdrukweergave Toon nieuwe berichten 
  Toon actieve onderwerpen 
   
 Feed - Bordspelmania  
 Feed - Nieuwe onderwerpen  
 Feed - Forum - Recensenten van de Lage Landen  
 Feed - Onderwerp - Belratti  

Gebruikers die deze topic waarderen

BaSL

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 10 gasten


Tags

+9, 2018, Belratti, Michael Loth, Mogel Verlag, recensies



[ Gebruikersvoorwaarden | Privacybeleid | Cookiebeleid ]



Ondersteund door:
phpBB®