Een zonderlinge zoektocht naar het verdwenen lichtTijdens de zomerzonnewende nemen de volwassenen van Zura hun halfwassen pubers mee op een tocht om hen te initiëren in de eeuwenoude tradities van de bewaarders van het evenwicht: de Tzetzurianen. De oudjes blijven met de kinderen in het dorp. Zolang de sterren fonkelen gaat alles goed. Maar als die gloed verdwijnt, kunnen de volwassenen onmogelijk hun weg naar Zura terugvinden. De bejaarden moeten de kinderen op weg sturen om de sterren weer te laten schitteren aan het firmament.
En net daar begint het verhaal van het spelletje Zura./pic4237664.jpg)
In het doosje vinden we een set van 60 reiskaarten. De reiskaarten zijn er in 3 kleuren. Verder zijn er 35 Tzerzurianenkaarten in dezelfde kleuren of in een neutraal kleur. Elk van deze kaarten heeft een speciale eigenschap.
Op de speltafel liggen 8 Tzerzurianen-kaarten gedekt. De rest van deze kaarten ligt als stapel klaar. Verder krijgt elke speler 5 reiskaarten. Eén reiskaart vormt de aflegstapel; de rest van de reiskaarten vormen de trekstapel.
In een speelbeurt vult de speler zijn handkaarten aan tot 6. Vervolgens legt de speler 1 tot 6 kaarten af. Die kunnen iets opleveren.
Als de speler 1 of 2 dezelfde kaarten aflegt, gebeurt er niets. Bij 3 gelijke kaarten mag de speler een Tzerzurianen-kaart open draaien. Is die van dezelfde kleur, dan krijgt de speler de kaart. Is ze van een andere kleur, dan wordt de kaart weer gedekt.
Bij het afleggen van 4 kaarten van dezelfde kleur, mag de speler 2 Tzerzurianen-kaarten open draaien. Bij 5 mag de speler eerst eens kijken naar een kaart en er vervolgens 2 open draaien. Het afleggen van 6 dezelfde kaarten levert datzelfde op, maar de speler mag nog een Tzerzurianen-kaart stelen van een andere speler. Alle kaarten die corresponderen met de gespeelde kleur, mogen genomen worden.
Daarna worden de Tzerzurianen-kaarten aangevuld tot 8.
Wanneer je een Tzerzurianen-kaart neemt, leg je die op jouw stapeltje. Het effect van die kaart is voor jou geldig, zolang de kaart bovenop ligt.
In het pak Tzerzurianen-kaarten zitten er enkele speciale gevallen. De kluizenaar mag je bij elke gespeelde kleur meenemen. Die levert weinig punten op, maar heeft een aangenaam extra effect. De Zuran Imp blijft open liggen tot er een tweede gevonden wordt. Op dat moment moeten beide kaarten genomen worden en leveren die strafpunten op.
Het spel wordt gespeeld tot het pakje Tzerzurianen-kaarten op is. Dan tellen de spelers de punten die op hun buitkaarten staan. De speler met de meeste punten wint het spel.
/pic4321511.jpg)
Zura is een zonderling spel. Het heeft bijzonder grafisch werk, waardoor het op een kinderspel lijkt in een fantasierijke omgeving. Maar dit komt niet overeen met het spel.
In Zura wordt geluk bij het nemen en het open draaien van kaarten gecombineerd met een beetje memory. Echt iets voor de hele familie, dus. Maar het spel wordt verder uitgediept met wat extra eigenschappen van de Tzerzurianen-kaarten waardoor plots wat meer diepgang mogelijk is. Bovendien zal een speler met wat meer spelervaring vlot een beurt ‘verspillen’ door 1 of 2 kaarten af te gooien om in een volgende beurt te speculeren op een grotere set die kan uitgespeeld worden. Dit past dan weer niet in een kinderspel.
Je begrijpt me: Zura leverde in onze speelgroep wel wat spelvreugde, maar we zijn er nog niet uit of dit een ideaal tussendoortje is. Zeker de moeite om het te proberen. Maar een vaste plaats in de spellenkast… neen, ik denk het niet.
Tot slot nog een berispend woordje voor de schrijver van het verhaal van Zura. Het verhaaltje is heel mooi, maar wie bedenkt nu het vrijwel onuitsprekelijke Tzerzurianen? Probeer dit eens over jouw lippen te krijgen bij het einde van een lange spelavond.
