..... schreef:
Welke "moeilijke spellen " zou ik nog meer moeten aanschaffen?
Je moet natuurlijk helemaal niks.
En het is geen slecht idee om spellen eerst eens uit te proberen voordat je tot een aankoop overgaat, want dat verkleint de kans op een miskoop. Op spellenbeurzen en bij spellenclubs bestaat die mogelijkheid. Uiteraard is niet iedereen in de gelegenheid om naar zoiets toe te gaan, dus als je je geld direct wilt uitgeven, mag je nog even verder lezen
De vijf genoemde spellen zijn allemaal min of meer "klassiekers", en allemaal nog erg populair, dus als je van Agricola en Hoogspanning houdt, dan is de kans groot dat je deze ook leuk gaat vinden.
Ik zou Dominion het meest aanraden. Het is niet heel moeilijk of heel lang, maar is steeds weer anders doordat je maar een deel van de kaarten gebruikt en in steeds andere combinaties (Agricola heeft dat ook, maar daarin zit ook nog een vrij grote "vaste" component). Met een paar uitbreidingen (pas op - bijkomende kosten!
) erbij kun je eindeloos doorgaan met de variatie.
Puerto Rico is mijn tweede keus. Het rollen kiezen als centraal mechanisme is wederom anders dan bij de spellen die je al hebt, verder is het een goed gebalanceerd strategisch spel waar je in kunt "groeien" (tenzij je natuurlijk al alle strategie-tips gelezen hebt op BGG).
El Grande was een van de eerste "meerderheden-spellen", en wordt nog steeds beschouwd als een van de beste. Maar het spel voelt wat "kaal" aan als je het vergelijkt met de spellen die tegenwoordig uitkomen, en niet iedereen vindt dat leuk. Als ik naar mezelf kijk, ik heb nog steeds bewondering voor dit spel, maar ik speel het nog maar heel zelden. Ik grijp toch vaker naar iets met meer toeters en bellen.
Caylus heeft hetzelfde centrale mechanisme als Agricola, dus het zal makkelijk te leren zijn voor jullie maar het is dus minder "verbreding van je blik op spellen". Persoonlijk was ik er na een aantal potjes wel klaar mee, het was me te lang en droog en ik had het idee dat sommige strategieen gewoon beter waren dan andere, waardoor de je de keuze-vrijheid in het spel toch niet gebruikt. Maar het scoort nog steeds heel hoog in diverse lijstjes, dus ik ben blijkbaar in de minderheid met die mening.
Steden en Ridders is nog steeds Catan, dus het dobbelgeluk blijft een grote rol spelen. Wel is het Catan met veel toeters en bellen. Ook deze vind ik zelf niet zo leuk, maar wederom lijk ik daarmee in de minderheid te zijn, dus laat je daardoor vooral niet afschrikken.
Verder gaat iedereen in dit topic je nog zijn persoonlijke favoriet aanraden, dus dat doe ik dan ook maar alvast: Vorsten van Florence. Hierbij moet je je landgoed vullen met gebouwen en landschapjes om kunstenaars en wetenschappers te inspireren tot grootse daden. Elke persoon heeft zijn eigen voorkeuren, en hoe beter die voorkeuren terugkeren in jouw landgoed hoe meer geld en/of punten ze opleveren. De kracht van dit spel zit voor mij in enorme beperktheid van acties. Er zijn zeven ronden, en elke ronde is één veiling en twee acties. Dus met 21 acties moet je je landschap vullen, meer personen halen en die personen aan het werk zetten. O ja, en een paar kaarten voor extra punten wil je ook nog wel hebben... het is een enorme puzzel om in die beperkte tijd het maximale uit je beginhand te halen, maar als het een beetje lukt dan geeft het ook veel voldoening. Wat mij betreft een van de beste spel-ervaringen die er te vinden zijn.
