Heb Villages of Valeria niet gespeeld. Wel veel van gezien. Ik wacht toch tot ik het echte spel binnen heb.

Moet wel aansluiten bij bovenstaande meningen. Spellen met minder regels zijn niet zo diepgaand als spellen met veel regels vaak. Toch bieden ze genoeg om het spel vaak te spelen en meerdere tactieken toe te passen.

Ik denk dat er genoeg voorbeelden aan te halen zijn van moderne spellen met boekwerken aan regels maar waar toch weinig/beperkt diepgang in zit....

Diepgang zit hem niet zozeer in de regels, maar in de zin van heb ik invloed op wat er gebeurt... en kan ik daar goed op anticiperen.

Heel veel spellen tegenwoordig hebben zo veel regels, en het lijkt dat je eindeloos mogelijkheden hebt... maar feitelijk valt dat vies tegen. Voorbeeld in deze zijn voor vele persoonlijke toppers als Terra Mystica of Marco Polo. Voor mij vallen die in de categorie: te veel van het goede. Dan vind ik dat bijv een El Grande veel meer diepgang geeft.

Beter een heel goed uitgewerkt mechanisme (San Juan bijv.. ipv Villages of Valeria) dan tig mechanismes in elkaar gezet waar je uiteindelijk achter komt dat van die mechanismes er toch maar paar het pad naar de overwinning inluiden.

_________________

Dat hangt af van je definitie van wat een regel is. Er zijn in veel spellen voorbeelden te vinden van regels waar veel uitzonderingen op zijn en/of mogelijke modifiers. Als je die uitzonderingen/modifiers ziet als aparte regels, dan zijn er geen lastige regels. Als je die uitzonderingen ziet als onderdeel van de basisregel, dan zijn er wel degelijk lastige regels.
Daarnaast zijn er soms nog regels die maar van toepassing zijn op een bepaalde fase in het spel, maar die in een andere fase nét anders zijn. Dat zou je ook kunnen zien als lastig.

_________________

Daarop toevoegend....
Regels op zich kunnen wel duidelijk zijn.... maar vaak kom je er achter dat door de hoeveelheid aan regels je de eerste paar keer het spel verkeerd hebt gespeeld...

_________________

Goed voorbeeld: Ninjato.
Moet altijd weer even kijken hoe het werkt met alarmen en schatten bijleggen. En bij verlaten huis of falen.

Heel simpel spel maar moet dit altijd weer nakijken.

Ook genoeg spellen waar het niet duidelijk is bij welke actie je moet betalen. Ene keer met tijd, andere keer met geld, met een arbeider of met grondstoffen. Of juist weer met een combinatie van bovengenoemde.

grappig, dat was ook exact waar ik aan dacht

_________________
SPELHAMELS BEERSE:
Elke 1ste zaterdag en 3de vrijdag vd maand: gratis spelavond in WZC Heiberg in Beerse!
meer info op onze website en Facebook [WIM]

Topic is al een jaar geleden gestart maar vind het nog steeds een fijn onderwerp. Heb Splendor toegevoegd aan mijn collectie welke onder deze categorie past. Valt ontzettend goed binnen ons groepje. In de praktijk blijkt dat spellen met maar een paar pagina's regels gewoon veel vaker op tafel komen. Volgende aankoop wordt concordia denk ik.

(P.S. jammer dat er zoveel wordt geschreven offtopic).

Het is al een paar keer gezegd: Eenvoudige regels, veel diepgang levert vermoedelijk een behoorlijk abstract spel op.

Bij die combinatie van eisen kom ik altijd op één van m'n stokpaardjes: Pueblo.

Vijf minuten uitleg, drie kwartier hoofdbrekens. En het lijkt ook nog eens op geen enkel ander spel. 3D Tetris met slechts één vormpje.

Ik weet nog de eerste keer dat ik Puerto Rico uitlegde en die oogjes langzamer dichtgingen en de weerstand opbouwde (om maar te spelen "en we zien wel"), maar na 1 ronde gespeeld te hebben viel het allemaal reuze mee. Veel regels (vooral voor die tijd ten op zichte van de klassieke spellen zoals Monopoly, Risk), maar de uitwerking van die regels zijn niet gecompliceerd (goed te bevatten), maar wel genoeg diepgang en keuzestress.

Dat gezegd hebbende, voor Race (of Roll for that matter) for the Galaxy valt ook precies in dat straatje, 6 verschillende Fases (die per ronde niet allemaal de revue passeren), die uiteraard wel een keer uitgelegd moeten worden wat de mogelijkheden zijn, maar allemaal relatief zeer makkelijk te bevatten zijn. Door de hoeveelheid kaartjes en manieren van winnen is er zat diepgang en keuzestress.

Wel 1 grote horde die te nemen valt, hoewel achteraf dat ook weer meevalt, de hoeveelheid icoontjes
(En als je het eenmaal genoeg gespeeld heb, dan prijs je het spel om de eenduidigheid van de icoontjes, er zal héél sporadisch een keer opgezocht moeten worden, wat er precies bedoeld wordt, maar vaak bevat het kaartje ook de nodige uitleg).

_________________

Orleans

Concordia

_________________

Inderdaad Concordia is zo'n spel met maar 4 pagina's regels waarbij dan nog eens de opbouw en voorbeelden in vervat zitten maar toch een spel met diepgang is.

_________________

Vind dat Orléans toch wel redelijk complex is invergelijking tot andere genoemde titels.

Het voorbeeld op dat gebied vind ik "Het achtste Wereldwonder"
https://www.boardgamegeek.com/boardgame ... ower-babel

Makkelijke regels, subtiel, niet eenvoudig te winnen.

_________________
Een 7 is een GOED cijfer voor een spel.

Bij ons thuis bevallen de volgende bordspellen goed:

-Thebes: thematisch sterk, zit kansfactor in, maar die past goed bij dit spel. Je besteedt -net als in Patchwork- tijd om resources te verzamelen en uiteindelijk je kans te wagen en naar schatten vanuit de Oudheid te graven.

-Yspahan: ook thematisch sterk. Dobbelstenen bepalen elke ronde welke acties mogelijk zijn (en hoe krachtig ze zijn). Bij uitleg van het spel heb ik het karavaanbord de eerste keer weggelaten, dat verlaagde de instap.

-Kingdom Builder: ook wat abstract, maar lekker puzzelen. Er zitten meerdere actiefiches in het spel, maar die hoef je niet allemaal direct te weten, alleen degene die op het bord voorkomen.

Concordia heb ik zelf nog niet gespeeld en ben ik erg benieuwd naar. Maar de art op de doos vind ik altijd weer een afknapper. Het is onterecht als ik het begrijp, maar ik ben op basis van de doos bang dat het een saai spel is...

_________________
arjanvanhouwelingen.com