Een tweepersoons bordspel over de sport schermen. Verder zijn er twee ijzeren speelfiguren bijgeleverd die beide schermers symboliseren. Met de buitenkant is niks mis dus. Helaas viel het spel mij erg tegen. Je krijgt een vijftal kaarten en mag telkens een kaart uitspelen en zoveel passen vooruit of achteruit doen. Als je bij elkaar in de buurt staat mag je eenzelfde kaart gebruiken om aan te vallen. Je moet dan wel evenveel passen van elkaar staan als vermeld op de kaart die je uitspeeld. Je tegenstander kan dit parreren door een kaart met hetzelfde aantal passen uit te spelen. Heeft hij die niet dan loopt hij een verwonding op. Dit wordt aangetekend en er begint een nieuwe ronde. De eerste die (meen ik) vijf verwondingen heeft opgelopen heeft verloren.

Aardig kaartspel dat gek genoeg het 'schermgevoel' nog wel enigszins benadert. Voor mij als schermleek dan. Ik heb nog een oude versie met 2 metalen pionnetjes ipv schermende mannetjes, maar dat maakt het voor mij er niet minder leuk om. (De nieuwste uitgave met megagroot decor vind ik wel erg overdreven)

Simpel en elegant spel dat nog verrassend thematisch is. Best ok, al kreeg ik mijn vaste medespeler niet zo enthousiast. Heeft ook weer niet zoveel variatie of spanning dat je het wilt blijven spelen...

Hoezo schermen? Genummerd kaartje hier, genummerd kaartje daar... saai.

Met schermen heeft het niets te maken. Met knizia des te meer. Duidelijk van zijn hand

Weinig opzienbarends, dit spel van Reiner Knizia, maar als ik eens zin heb in een erg kort en simpel spelletjes dan is dit zeker een kanshebber. Een 6/10 lijkt me een meer dan behoorlijke score voor dit niemendalletje.

Pfff... Saai kaartjes opgooien. Wel, misschien is het met de uitgebreide regels wat leuker. Maar daar heb ik nu al geen zin meer in.