Leuk kaartspelletje. Niks te moeilijk, heel wat geluk, maar leuk.

Leuk spel! Totdat je het meer dan 50 keer speelt... Lang verhaal kort; in het begin heel veel gespeeld met z'n tweeën. Heb dit spel kapot gespeeld, vind er nu niets meer aan. Te grote geluksfactor, het is zelfs voorgekomen dat ik nog geen kaart uit kon spelen en m'n tegenspeler al haar kaarten al kwijt was.. Naar mijn mening het beste te spelen met 3 spelers. Met meer dan 4 spelers is het lang wachten en helemaal niet meer kunnen plannen.
Wel leuk om te spelen met kinderen. Ik vond het een 7 nu een 5 dus 6 is dan het gemiddelde.

Geen hoogvlieger, maar toch wel grappig om te spelen. Op een handige manier je stapel kaarten proberen weg te spelen.

Voorlopig met een cijfer gewaardeerd, m'n mening komt eventueel later nog...

Met publiek dat niet veel spelletjes speelt, is dit nog wel leuk om te doen. Het is redelijk eenvoudig uit te leggen en als je maar tot 10 kunt tellen kom je er wel.

Maar na 5 potjes op een avond heb ik het toch wel gehad.

Leuk, luchtig en eenvoudig kaartspelletje voor tussendoor..

Na 100den potjes Uno werd Skipbo evenveel of meer gespeeld. Dit is een kaartspel dat ik praktisch met iedereen gespeeld krijg.

Grappig als tussendoortje maar ook niet meer dan dat.

Prima spelletje om met mijn ouders te spelen. Ik vind de teamvariant wel een stuk beter als de basisvariant.

Genummerde kaartjes op volgorde leggen, ik zie er de lol niet van in.

Eigenlijk alleen leuk om met kleine kinderen te spelen die hiermee spelenderwijs kunnen leren tellen.

Strikt genomen is dit natuurlijk een triviaal spel, maar als hersenloos vermaak met (schoon)familie of kinderen kan ik dit nog wel waarderen. De mens heeft soms een dwangmatige neiging tot orde aanbrengen en sorteren; Skip-Bo voorziet in die behoefte.

Niks moeilijk aan, maar met 2 kan dit toch wel redelijk lang duren. We zullen het eens met 4 proberen.

Ik moet wel zeggen dat mijn vrouw dit leuker vond dan ik, de 6 staat dus grotendeels op haar rekening.

Vrij suf kaartspelletje, waarin geluk een te grote factor is.

Voor mij een absolute topper! Makkelijk spelletje dat snel en makkelijk uitgelegd is. Bijna iedereen die ik ken vind het leuk....ook de mensen die niet erg van spelletjes houden. Makkelijk mee te nemen op vakantie. Het is als een soort besmetting rond gegaan in onze vriendengroep en iedereen speelt het weer met andere vrienden enzovoorts. Wat mij betreft een erg ondergewaardeerd spel dat veel te onbekend is.
Voor mij een die nooit meer zal ontbreken in mijn spellenkast, vakantietas etc.

Aardig spel, vaker gedaan met familie.. maar mij doet het niet zo veel.

Het is leuk als je het speelt, 3 potjes is wel de max op een avond... en 50 keer zal ik deze nooit gaan spelen. Leuke bezigheidstherapie, waar de nadruk dan ligt dat tijdens het spellen voornamelijk gekletst en gelachen moet gaan worden ipv serieus te spellen.

Op de een of andere manier stond dit spel bij mij héél slecht aangeschreven, waarschijnlijk doordat het een van de weinige spellen is die bij mainstream-winkels te koop is. Ik liep er daardoor altijd met een wijde boog omheen, totdat mijn wederhelft het voor een appel en een ei gekocht had. In arren moede toch maar eens proberen ...

... en wat blijkt? Dat we hier te maken hebben met een Ligretto-kloon, maar dan zonder de tijdsdruk van het tegelijk kaarten trekken en spelen. Inderdaad het is geen spel waar je de hele avond mee kan vullen (bewaar me!), maar voor één of twee potjes wil ik best aanschuiven.

Toch even vitten: wat is de diepere betekenis van het feit dat de kaarten 1/m 4 blauw, de kaarten 5 t/m 8 groen en de kaarten 9 t/m 12 rood zijn? Onnodige verwarring.

Ik heb me zelden zo kapot verveeld als tijdens het "spelen" van skip-bo. Graag maak ik alle spellen die ik speel af, maar dit hebben we voor halverwege weggelegd en zijn maar gaan drinken en roken. Saaiste kwartier van mijn leven.

leuk spel om af en toe met gezin te spelen. neemt wel makkelijk mee op vakantie.

Eenvoudig tijdverdrijf als je hoofd niet naar nadenken staat.

Enorme tegenvaller. Je moet gewoon geluk hebben dat je een kaart hebt die 1 hoger is dan wat er op tafel ligt, that's it.

Okee, je kan een kaart niet spelen om zo de volgende speler te pesten. Maar dan houdt het wel echt op.

Als wij het al spelen, dan halveren wij het aantal kaarten dat je moet wegspelen. Anders duurt het spel echt eindeloos.

Wel stiekem verwarrend dat het erom gaat dat je je stapel die op tafel ligt kwijt moet raken en je handkaarten er alleen maar zijn om te helpen. Iedereen heeft toch elke keer de neiging om eerst zijn handkaarten te willen spelen.

Ook de kleuren van de kaarten geven verwarring, geen idee waarom daarvoor gekozen is.

L.a.m.a. lijkt wel op Skip-Bo maar is leuker. Je moet daar ook 1 hoger opgooien (of gelijk), maar er zitten daarnaast nog meerdere elementen in het spel. Nog steeds zou ik ook dat spel geen voldoende geven, maar vind je Skip-Bo wel leuk, dan zou ik L.a.m.a. ook eens proberen.