Hij komt er echt! De nieuwe uitgave van Wallenstein. Niet een rechtstreekse reprint, maar wat kleine wijzigingen en twee kleine uitbreidingen.

- Er zijn 12 in plaats van 25 gebeurteniskaartjes
- Er wordt geboden op de beurtvolgorde
- Er wordt geboden op de bonusfiches
- Uitbreiding Hof van de Keizer: legers in de tray mogen ingezet worden voor bonussen
- Uitbreiding Landsknechte: bonussen verkrijgbaar door aanwezigheid in 4 regio's

_________________

Iemand moet me dit even uitleggen.. Ben niet bekend met die toren. Dacht dat het een dobbeltoren was maar je gooit er 7 blokjes in en er komen er 5 uit?

_________________

Als ik het me goed herinner, het is even geleden, zijn de blokjes legers die je wilt inzetten. En alleen wat er daadwerkelijk uit komt, mag je echt inzetten. Maar kan het ook compleet mis hebben

Bovenaanzicht van de toren:



Je gooit er een berg blokjes in - jouw legers en die van je tegenstander. Niet alles komt er uit en blijft liggen in de toren zelf. Ook kunnen er blokjes die nog in de toren lagen er nu weer uitkomen. Dat maakt het toch nog redelijk onvoorspelbaar.

_________________

Kan iemand meer over dit spel vertellen? Het ziet er wel goed uit, is het door de aanpassingen een veel ander spel geworden dan de eerste uitgave?

_________________

De nieuwe uitgave is nog nergens uit.

_________________

Nee, dat begreep ik , maar iemand die de oude uitgave heeft kan daar vast wel wat over vertellen.

_________________

Is best een knap spel. Je moet wel wat houden van spellen met een planningsfase (wat soms betekent dat je 5 minuten allemaal in stilte zit te denken). Verder mag je geen spel verwachten dat enkel gaat over legers en vechten, cultuur en economie spelen ook een stevige rol. Reken ook maar op een speelduur rond de 3u, zeker als je speelt met beginnende spelers.

_________________
[img]https://www.bordspelmania.eu/images/bgg/Stefaan_Henderickx.png[/img]

De al wat oudere recensie (uit 2002) van Wallenstein:
http://www.gamepack.nl/gamepack/rec-wal1.html

Een recentere recensie (uit 2006) over Shogun, de Japanse variant van Wallenstein, waarbij de dobbeltoren wat meer wordt besproken en er ook mooiere plaatjes zijn:
http://www.gamepack.nl/gamepack/rec-shogun-NL.html



Uit deze recensie:
'Naast het plannen van de acties, dat het belangrijkste moment in een seizoen is, is er nog een enerverend en opzichtig element in het spel: de dobbeltoren. Deze toren wordt gebruikt om de uitkomst van de gevechten mee te bepalen. Hoe werkt het? Wanneer een speler een aanval vanuit een provincie doet, heeft hij de keus om een naburige provincie met een of meerdere legers aan te vallen; de verdediger zal meestal met al zijn legers willen verdedigen. De betreffende blokjes worden uit het gebied geraapt en in de toren gegooid; door kleine sluisjes blijven sommige blokjes in de toren hangen, en misschien komen andere, ook van niet bij het conflict betrokken blokjes, uit de toren.

Bepalend voor de uitslag is of er meer blokjes van de aanvaller uit de toren zijn komen rollen dan van de verdediger; het surplus mag de winnaar in het veroverde - of behouden - gebied zetten - de rest, van aanvaller en verdediger, gaat terug in de voorraad - in het geval dat de aanvaller heeft gewonnen krijgt hij er direct de betreffende gebiedskaart van, met als mogelijk desastreus gevolg, dat de verdediger dit gebied op een actie had liggen die deze ronde nog moest worden uitgevoerd, en waar hij deze ronde dus geen actie meer voor heeft!

De ene keer rollen bijna alle blokjes uit de toren, de andere keer blijven er wat meer in hangen; het is als een dobbelsteen met geheugen, want een speler zal zich tweemaal bedenken om iemand aan te vallen waarvan hij weet dat er veel blokjes in de toren zijn blijven hangen!'

_________________
GAMEPACK.eu
'semper ridere'

Bedankt! Niet een spel voor mij

_________________

De kracht van de toren is in mijn optiek dat gevechten vlot worden afgehandeld doordat de uitslag snel bekend is omdat de deelnemende eenheden in de toren worden gegooid. Soms bied een minderheid in eenheden in de toren meer weerstand omdat er nog eenheden van een vorige confrontaties er uitkomen.
Dit geld natuurlijk ook andersom. Zo kan het in het echt ook vergaan. Hierdoor ligt de nadruk niet te veel op de gevechten door evt. dobbelen.
Een prachtige vondst van Dirk Henn. Beide kaarten zijn mooi om te spelen maar ik heb lichte voorkeur voor Wallenstein hoewel in Shogun er mooier vind uitzien. Beide mooie titels waarbij de drie uur voorbij vliegt.

_________________


http://boardgamegeek.com/blog/1161

Een heruitgave van Dirk Henn... Sjonge. What else is new?

De dobbeltoren was wel aardig en zou beslist nog te pruimen zijn... Ik word echter hoorndol van het spelletje Chaosmemory dat je met jezelf moet spelen. Je hebt 10 actievelden die je aan het begin van elke ronde belegt met je eigen provinciekaarten; daarmee geef je aan in welke provincie je wat wilt doen. Maar tegen de tijd dat provincie 10 aan de beurt is, is de situatie op het bord dermate veranderd dat je originele plan allang niet meer van toepassing is—of, nog erger, dat je bent vergeten wat je er eigenlijk wilde doen. Ik heb een schurfthekel aan dit soort mechanismen: ik heb een idee en wil dat nu uitvoeren, niet mezelf committeren aan een vaag idee en dan uiteindelijk maar wat doen om de schade zoveel mogelijk te beperken.

Een voordeel is dat je nu kunt bieden op de beurt volgorde waardoor de chaos iets beperkt wordt in Wallenstein. Daarnaast kunnen ook weer nieuwe situatie onstaan in je voordeel als de situatie veel veranderd op het bord voordat je aan de beurt bent. Dit heb ik veeal meegemaakt op het Shogun bord. Die chaos irritatie herken ik wel maar daarmee omgaan vind ik ook een mooie ervaring tijdens het spelen. Plannen en goed reageren op ad hoc situaties. Is dat ook niet van toepassing in een echte oorlog situatie? Zelf heb ik doorgaans minder moeite mee met het onthouden met mij orginele plannen. Ik vraag me af of de uitbreiding van Shogun op deze "chaos" invloeid uitoefend zodat je meer controle krijgt over je actie kaarten.

Een heruitgave in Essen is volgens mij commercieel wel verantwoord omdat er nog veel vraag naar deze titel is. Maar wordt er ook een setje aangeboden voor mensen die de eerste editie hebben?

_________________


http://boardgamegeek.com/blog/1161

Ik vind het vooral een zinloze tijdsbesteding. Als ik nu opnieuw Wallenstein zou moeten spelen, zou ik mijn provinciekaarten schudden en ze willekeurig verdelen over mijn acties. Misschien maak ik een uitzondering voor de eerste twee exemplaren of zo. Het scheelt mij nodeloos gepuzzel, en uiteindelijk komt het op hetzelfde neer: tactisch omgaan met de bordsituatie, en ervoor zorgen dat de tegenstander niet gaat en zelfs niet kán 'anticiperen' op wat ik doe.


Ja. Maar niemand zal proberen te voorspellen hoe een gevechtssituatie er over een jaar uitziet, tenzij je die zelf, eenzijdig en in het geheim, creëert. Wallenstein probeert iets te doen met de situatie over een jaar. Het zou voor mij een stuk prettiger spelen als de provinciekaarten één voor één door de spelers werden gekozen en uitgevoerd. Dus jij speelt provincie P1 op actie A1 en voert die uit. Ik speel provincie P2 op actie A1 en voer die uit. Jij: P3 + A3. Ik: P4 + A7. Enzovoort. Dán kan je op een voor mij zinvolle en interessante manier rekening houden met hetgeen nog volgt.

Wat betreft het ombouwsetje: Dirk Henn kennende vraagt die het volle pond voor hetzelfde spel. Ik wacht met spanning tot Alhambra weer terugkomt, in een iets ander jasje.

Voltreffer. Zelden zo'n verschrikkelijk spel als Shogun gespeeld. Cymric verwoordt het euvel van het kaartleggen accuraat. Daar voeg ik gaarne aan toe dat ik ook nog eens een tyfushekel heb aan die rare toren.