ditterio schreef:
Iemand die een goede definitie kan geven van een meerderhedenspel?
Oh jazeker, maar op een manier die de meesten nogal vreemd in de oren zal klinken:
Een meerderhedenspel is een vorm van een biedspel waar een meerdere biedingen tegelijkertijd actief (kunnen) zijn; waar het verhogen van een bod niet noodzakelijkerwijs tot het hoogste bod hoeft te leiden; en waar niet noodzakelijkerwijs alleen het hoogste bod wordt gehonoreerd.Klinkt vreemd, nietwaar? Toch is het een perfecte beschrijving van elk meerderhedenspel dat je maar kunt verzinnen.
En dan nu de werkverschaffer—ben je er klaar voor, want het is nogal een mondvol...
Een werkverschaffingsspel is een spel
- met een aantal actiemogelijkheden AM;
- waar de spelers een aantal actiepunten AP te besteden hebben zodanig dat AP « AM;
- waar de spelers hun AP in B beurten, afgewisseld door de andere spelers, uitgeven totdat een synchronisatiefase begint zodanig dat 1 « B ≤ AP en de spelers weer AP actiepunten ter beschikking staan;
- waar het aantal synchronisatiefasen S in het hele spel zodanig groot is dat 1 « S « TA waar TA het totale aantal acties is dat de speler in het hele spel zal doen;
- en waar tot slot het aantal soorten AP gelijk is aan 1 ≤ AP « AM.
Je ziet aan deze definitie een paar dingen. Een werkverschaffer is ten eerste een zeer specialistisch actiepuntenspel, maar het is vooral de manier waarop die actiepunten worden uitgegeven die het genre kenmerkt, namelijk in cycli. Zou ik al die ingewikkelde toestanden namelijk weglaten, zouden spellen waar een speler gewoon om de beurt een enkele zet doet (Schaken, Go) al snel een 'werkverschaffer' worden. De laatste voorwaarde is bedoeld om spellen als Tournay en The Manhattan Project een plaatsje te geven: daar heb je verschillende soorten mannekes die je niet overal kunt inzetten, maar als we het soort vergeten zijn ze wel allemaal 1 AP waard. Echter als je dan naar een spel als Cuba kijkt, waar je vijf verschillende karakters hebt die allemaal zeer specifieke dingen doen, en
niet uitwisselbaar zijn, vind ik dat toch een duidelijk minder 'echte' werkverschaffer.
In de praktijk heeft niemand natuurlijk ene moer aan deze definitie. Maar het is wel een redelijk formele en robuuste beschrijving van wat dat nou eigenlijk is, een werkverschaffer; en zolang je onthoudt dat het kenmerkende is dat je een 'beperkt aantal' 'redelijk uitwisselbare' actiepunten in 'meerdere fasen' telkens opnieuw uitgeeft, kom je al een heel eind.
