Na Keythedral mijn favoriet. Ik kan de spellen van Richard Breese wel apericieren!

Als regelvertaler zou ik toch een bijzondere band met dit spel moeten hebben, maar toen ik het eenmaal kon spelen, viel het me meer tegen dan ik had vermoed. Het complete spel zit 'm in speciale veiling: een bod openleggen en anderen eerst de gelegenheid geven dat bod exact te evenaren en de goederen zelf te nemen. Omdat je precies moet weten wat een ander op z'n bordje heeft liggen wordt het heel belangrijk dat je zonder al te veel turen kunt vaststellen hoe en wat, en precies daar laat het verder leuke artwork van Juliet Breese mij in de steek. Misschien ben ik al een ouwe lul met ditto ogen aan het worden, maar ik vind de vormgeving niet erg geslaagd voor deze excercitie. Het helpt als de spelersborden tegen elkaar worden gelegd, maar dan nog.

Daar komt nog eens bovenop dat het spel je eigenlijk niet zoveel mogelijkheden geeft om je eigen koers te varen. Spelers maken óf één groot landschap, of twee even grote; en vullen waar nodig aan met sterke werklui van het centrale bord (omdat die lekker veel punten waard zijn). Omdat de kavels willekeurig het spel inkomen, is er eigenlijk geen sprake van een geplande eindsituatie: ik heb gatenkaas zien samensmelten tot één massief blok; en ik heb het omgekeerde gezien waarna een paar gelukkige kavels de zaak weer een beetje in het gareel brachten. De gebeurtenissen brengen dan eigenlijk maar weinig leven in de brouwerij, zeker omdat het effect van de meeste ook nog eens positief is. Het wordt gaandeweg allemaal sleets en weinig divers.

Ik had het graag een leuk spel gevonden, maar ik mis pit en uitdaging.

Wederom een uitstekende Richard Breese titel (Morgenland, Keythedral, Reef Encounter). De Franse veiling bekoort bij zeer, en ook het feit dat iedereen een eigen speelbord heeft, terwijl men met dit bord wel in eenzelfde gebied bezig is, spreekt me erg aan.
Een belangrijk onderdeel is een arbeider, die op je bord ligt, "verjagen" met een veldtegel: deze arbeider kun je dan gratis opnieuw gebruiken (Er wordt hier in de, overigens zeer duidelijke handleiding ;), duidelijk op gewezen, maar bij deze benadruk ik het nog maar eens). Speelt men eenmaal in deze geest dan ontstaat een superspannend spel, met een prachtige, bijna Breesiaanse, eindtelling.

Op het eerste gezicht een vrij statisch spel omdat je met je eigen speelbordje speelt. Je moet echter in de loop van het spel wel degelijk rekening houden met de landgoederen van je tegenstanders. Vele mogelijkheden door de juiste inzet van je arbeiders. Uniek mechanisme met de goederenveiling. Het beste spel van Richard Breese tot nu toe.

Deze ouwe lul vind dit absoluut een leuk spel. De arbeidertegels, dorpelingen en gebeurtenistegels zorgen voor genoeg variatie en spanning, ook met twee spelers. Zeker niet het minste spel van de Master Print serie van QWG.

Ik ben behoorlijk gecharmeerd van Demetra. De regels zijn eenvoudig en het spel speelt vlot weg en ook met twee spelers blijft het spannend. Fijn is dat naast de regels de puntentelling eveneens lekker duidelijk is, zodat je goed weet wat je moet doen. Het enige dat je niet of nauwelijks kunt voorspellen, is hoe de verdeling van de punten is bij de gewassen op het eind. En dat kan voor spannende taferelen zorgen. Met slechts 2 punten verschil daarmee alsnog het spel winnen, is natuurlijk gaaf!
Ik sluit me bij Cymric aan dat de tegels wat duidelijker hadden gemogen, maar dat is verder het enige kritiekpunt op een leuk en vlot spel.

Mooi spel, maar wel een lastige puzzel.

Ik ben bang dat ik Key Harvest (zo heet mijn doos, zoals Richard Breese hem zelf uitbracht) uiteindelijk toch niet zo leuk vind als ik hoopte. Voor nu nog een 6. Ik hoop nog steeds dat ik het leuker ga vinden, want ik vind meneer Breese een sympathieke man, en ik vind Reef Encounter zo'n topspel dat ik hoop dat deze alsnog gaat 'klikken'. Maar voor hetzelfde geld is dat niet zo.

Voorlopig met een cijfer gewaardeerd, m'n mening komt eventueel later nog...

Dit vind ik een fascinerend spel. Eén van mijn favoriete middenmoters.

Een spel met interessante ideeën, maar een slechte uitwerking. Door het veilingsysteem zullen spelers altijd elkaars tegels kopen en nooit die van zichzelf. Dat leidt tot gierende inflatie en een groot gebrek aan controle. Je moet maar hopen dat anderen de tegels aanbieden die jij nodig hebt en dat je ze vervolgens ook nog kunt kopen. Jammer, er had misschien wel meer ingezeten.

Ieder heeft zijn eigen bord met dezelfde genummerde vakjes en probeert daar grote gebieden mee te maken. Alleen... iedereen zit in dezelfde vijver te vissen want elk genummerde tegel zit maar één keer in het spel. Dus moet je van de speciale acties de juiste kiezen.

Een spel waarbij je wel overzicht moet weten te behouden, omdat alles spelers een zelfde "landkaart" voor zich hebben en elke lap grond maar door één speler bebouwd kan worden. Doordat je niet direct een tegel op je kaart mag plaatsen, maar deze eerst een ronde te koop moet aanbieden, biedt dit spel een interessant element waarmee je ook bewust tegels voor andere spelers kunt aanbieden om zo waardevolle grondstoffen te bemachtigen.

Voorlopig gewaardeerd omdat ik het nog maar met 2 spelers heb gespeeld.
Met meerdere spelers denk ik dat het wat moeilijk wordt om het overzicht te bewaren.
Eenvoudige regels en mooi spelmateriaal.

Aardige combinatie leg/veilingspel waarbij het in de gaten houden van je tegenstanders en het goed inzetten van arbeiders/ dorpelingen de sleutel is. Artwork is wel erg druk.

Vreemd spel
Maar wel goed! Ik hou van de Key Reeks.
Moet dringend meer op tafel komen