Poeh, wat een pittig spel. Echt iets voor de liefhebber van zware spellen. Goed nadenken over het strategie om punten te scoren, optimaal je beurt spelen en vooral niet vergeten je tegenstanders te dwarsbomen met je keuzes. Er gebeurt van alles en omdat de (speciale) gebouwen die in het spel komen altijd anders zijn is het spel zeer afwisselend. Het spelersaantal bepaalt ook welke gebouwen er zijn, hoeveel voedsel er aan het einde van een ronde nodig is en hoe schaars grondstoffen zijn. Topspel en een waardige opvolger van Agricola (zelfde auteur, Uwe Rosenberg).

Dit spel is voor mij van een stroperigheid die ik niet graag zie. Veel verschillende kaarten, waarbij je ook nog eens moet opletten wat de andere medespelers voor zich hebben liggen. Misschien dat dit voor de liefhebbers van de echte zware jongens die van een meer dan avondvullend bordspel houden wat is, maar voor mij is dit waarschijnlijk eens maar nooit weer.

Slechts 1 keer gespeeld, dus dit is een voorlopig cijfer. Misschien waren we moe, maar dit spel kwam (letterlijk en figuurlijk) loodzwaar op ons over. Het spel zal ongetwijfeld groeien naarmate je vaker speelt, maar voorlopig -de komende jaren- amuseer ik me eerst nog even met Uwe's Agricola.
Edit 2010: een paar jaar later voor de tweede keer gespeeld, met zijn tweeen. Het beviel me nu al aanmerkelijk beter!
Edit 2011: we spelen het nog steeds met plezier, alleen met 2, en alleen als we een avondvullend spel voor 2 willen spelen.

Het gevoel hebben dat je te weinig beurten hebt om alles te kunnen doen wat je wilde doen. Dat was al kenmerkend voor Agricola, maar is dat zeker ook voor diens opvolger, Uwe Rosenberg's Le Havre. Het spel speelt anders dan Agricola, maar voelt toch wel behoorlijk gelijk. Niet zo gek natuurlijk, voor broertjes van elkaar.
<br>
<br>Met 2 spelers is het prima te doen; er komt veel op je af, je moet telkens met alles rekening houden (ook met wat je tegenspeler van plan is), een foutje wordt snel afgestraft ("oei, nu ben ik vergeten om eerst te zorgen voor energie, waardoor ik geen brood kan bakken en niet voldoende voedselfiches haal), maar toch speelt het spel vrij vlot en zijn ook de regels niet zo ingewikkeld als ze in eerste instantie doen overkomen.
<br>
<br>Met 4 spelers is het nog een stuk lastiger om alles in de smiezen te kunnen houden en voor elkaar te krijgen wat je eigenlijk wilt doen: gebouwen worden sneller gekocht door anderen, waarmee tegelijkertijd ook weer nieuwe bouwopties vrij komen. Zowel met 2 als met 4 spelers is het dus "Bartjes! approved".

Dit spel heeft zeker overeenkomsten met Agricola, maar komt thans veel vaker op tafel. De uitvoering van spel-onderdelen en het spelverloop zijn wederom goed. Mede door de voorkennis met bouwprojecten en het minder abrupte einde maakt het hier een spel-beleving van dat nog niet door Agricola werd geëvenaard. Er worden veel onderdelen meegeleverd maar (zoals thans gebruikelijk) zonder enige doos-indeling.

een erg pittig spel om te spelen. eerste potje zit je dan ook meer te kijken van"euh, wat nu". al met al ziet het design er goed uit en speelt het erg fijn weg.

binnenkort nog eens proberen, denk dat het dan een stuk makkelijker gaat. in ieder geval zeker de moeite waard om eens te spelen.

Dit vind ik echt een prachtig spel.
Het ziet er fantastisch mooi uit.
Ja, het is een hoop gepriegel met grondstoffen en kaarten en wat niet meer, maar dat vind ik bij dit spel erg leuk.

schitterend spel. Hoe meer dat je het speelt, hoe boeiender dat het wordt.

Ondanks dat ik van pittige zware spellen houdt is dit niet 1 van mijn favorieten. Ik speel liever het soepelere Agricola geloof ik.

Vind het wel aardig om met zijn 2-en deze efficientie puzzel af en toe uit te zoeken, maar ik kan me niet voorstellen dat ik het met 3 of meer spelers wil spelen.

Het zit wel goed in elkaar, en het trekt me voldoende aan om af en toe te doen. Maar ik had meer verwacht.

Na het zoveelste potje Puerto Rico of Caylus is dit dan eindelijk een goede vervanger voor ons spellenclubje.Is ook solitair een topper.Komt het best tot zijn recht met zijn vieren.(Dat is mijn mening).

Helaas, met Le Havre vliegt Rosenberg echt de bocht uit. Langdradig, stroperig, priegelig, overmatig gereken: alles waar ik in een spel niet van houd. Vast erg geschikt voor liefhebbers van optimalisatiespellen achter de komma, maar ik speel dit liever nooit meer.

Weer erg sterk. Ook goed solo te spelen, maar ik speel dit het liefst met 3.

Geniaal spel, moeilijk om te scoren aangezien het puur om geld/kapitaal gaat. Acties en volgende acties moeten doordacht worden, met veel moet rekening gehouden worden. Zeker met 4 of 5 man gaan de rondes snel.

Zeer zeker niet voor beginners!

pittig maar fantastisch!

Een spel dat ik altijd graag speel, zowel met 2, 3 als 4 spelers. Veel keuzes en geen rechtlijnig pad naar de overwinning.

Van dit spel heb ik echt genoten. Wat zit Le Havre toch mooi in elkaar. Persoonlijk vond ik dit een veel betere ervaring dan Agricola waar ik dan ook maar geen waardering aan gegeven hebben. In Le Havre speel je je eigen spel met een beetje interactie, maar de vlotte wijze van ontwikkelen is in dit spel prachtig. Net als Bonanza voor mij een topper van Uwe!

Le Havre moet je meerderekeren gespeeld hebben om het te kunnen waarderen.
Als je van een spel geniet is de lange speelduur voor mij geen probleem.

Ik heb altijd de neiging om dit spel voor te stellen als het aanwezig is, maar de lange speelduur schrikt mij en eigenlijk iedereen die ik ken een beetje af. Toch zal ik dit altijd mee willen spelen.

Het volledige spel met 4 spelers vond ik veeeeeeeel te lang duren. Net als agricola is dit gewoon niet mijn spel. Het zit goed in elkaar, maar ik mis een "fun-factor". Binnenkort met 2 spelers spelen, kijken of ik dat leuker vind.

Na Agricola het tweede spel van Uwe Rosenberg in mijn collectie. Dat de beide spellen door dezelfde persoon zijn ontwerpen is duidelijk zichtbaar. In de hoofdlijnen voelen de spellen hetzelfde aan, maar de nuances in beide spellen zorgen ervoor dat we beide spellen naast elkaar blijven spelen zonder dat we erop uitgekeken raken.

Ook Le Havre bevat van alles wat. Je zult efficient met je beurten/actief om moeten gaan, vooruitkijken om deze efficiency te optimaliseren, grondstoffen moeten sparen en door goed in te kopen een eigen veld creëeren waarin je optimaal punten kunt sparen, grondstoffen kunt verbouwen en kunt bouwen.

Interessant is de mogelijkheid om ook gebruik te maken van de gebouwen die door een tegenstander zijn gebouwd (tegen een kleine vergoeding) of die uberhaupt niet door één van de spelers zijn gebouwd. Deze mogelijkheid bestaat in Agricola niet.

In zowel de twee, drie als vierpersoonssamenstelling is dit spel goed te spelen en het komt dan ook regelmatig bij ons op tafel.

Elke keer weer een genot om te spelen. Gemeentelijke bouwprojecten hebben echter net iets te weinig invloed, waardoor het minder afwisselend dan Agricola is.

Voor de volledige beoordeling, bekijk mijn Video Uitleg & review.
Nox' Spellenzolder.

Duidelijk voorbeeld van een spel wat ik niet leuk vind, het is statisch. Je moet zo efficient mogelijk je tijd benutten om zo veel mogelijk te verdienen, dat is niet spelen, dat is werk.

Het laatste spel van de 'Harvest Trilogy' dat ik speelde. Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik ervan denken moet. Het grondstoffenruilen is netjes uitgevoerd en laat de spelers lekker ruilen tot ze boten en pittige acties (in de vorm van gebouwen) bij elkaar hebben geruild. De blokkades van het wegnemen van een gewilde grondstof of actie voor iemand anders dat kan zijn wel-aar-dig. Maar dat is het enige wat je doet: grondstoffen omzetten in andere volgens allerhande conversietabellen, proberen te voldoen aan de rem van het spel (uitgedrukt in nog meer getallen) of niet natuurlijk als dat je tactiek is, en dat alles terwijl er nog een paar menselijke sardines in het blik zitten die precies hetzelfde willen en doen. Het hele spel hangt van tactische slimmigheidjes aan elkaar, en dat begint bij de gegeven speelduur toch wel een tikje irritant te worden.

Eigenlijk heb ik bij Le Havre hetzelfde gevoel als bij Notre Dame en De Vorsten van Florence: het spel zit voor zover ik kan beoordelen goed in elkaar, maar ik vind het gewoon geen interessant gegeven om op deze manier aan het werk te worden gezet. Dan vind ik Agricola leuker omdat daar nog een zekere creativiteit wordt verlangd door middel van de speelkaarten die een speler aan het begin ontvangt; en Loyang nog veel leuker omdat dat gewoon een simpeler (maar zeker niet eenvoudiger) spel is en niets van kunstmatige remmen moet weten. Als je het beter doet, doe je het gewoon beter. Le Havre is daarbij vergeleken veel meer een vermoeiende hordenloop.

Maar dat is mijn mening: zeker proberen omdat Uwe een goed ontwerper is en je dit spel door de ... overzichtelijkheid, zou ik haast zeggen... wellicht prettiger vindt dan broer Agricola; of door de omvangrijkere complexiteit prefereert boven zusje Loyang.

Zit knap in elkaar, maar is ook langdradig, stroperig en gruwelijk traag. Ik word hier niet vrolijk van.

Voorlopig met een cijfer gewaardeerd, m'n mening komt eventueel later nog...

Ik was al geen fan van Agricola en van Le Havre werd ik ook niet echt warm. Het is net werk.

zeer goed spel, ook om met 2 te spelen. Zit prachtig in elkaar.

Planspel wat ik maar niet kan winnen tot mijn grote frustatie. Zo erg zelfs dat ik dit spel na een paar pogingen verbannen heb. Misschien komt het ooit nog tot een verzoening.

Wat ons betreft: weer een topper van Uwe Rosenberg!!

Wat zwaarder dan Agricola soms, en moeilijk om overzicht te houden over welke kaarten je medespelers hebben liggen.. Verder enkel pluspunten voor dit spel!

Goed spel. Erg mooi vormgegeven. Moet vaker op tafel.

Uit de reeks van Agricola is dit weer een keigoed spel met hetzelfde gevoel van eeuwige schaarste. Ik vind het spelmechanisme wel wat repetitiever dan Agricola maar het is wel een heel ander spel.

Het lijkt veel op zijn voorganger Agricola, maar biedt genoeg eigen aspecten om het spel een eigen identiteit te geven. Bereid je wel voor op een spel dat je na een paar potjes pas echt door hebt.

Dit is een van mijn favorieten. Enorme diepgang en heel veel keuzes hoe je de weg naar de overwinning wilt bewandelen. Vergt wel twee potjes om het echt te doorgronden. Niet aan te raden met 5 spelers.

Tof spel waar je echt wordt in meegezogen..
Vanaf 4 spelers moet je zeker genoeg tijd hiervoor uitrekken

Goed spel, maar veel te lange speelduur.

Heel goed spel, maar je hebt een aantal keer spelen nodig om er in te komen, heel veel speelmateriaal (schrok me rot van het aantal fiches).

Ik heb het nu twee keer gespeeld. Allebei de keren raakte het spel me niet. Ik werd om te beginnen al knettergek van dat gepriegel met al die verschillende fiches. Ik vind het verschil tussen klei en bakstenen op de kaarten ook maar lastig te onderscheiden. Ik vind het lastig om mijn vinger op te leggen, waarom ik het niet zo'n leuk spel vind, maar ik zou het niet snel nog een keer spelen.

Het speltype vind ik dan wel weer aardig, maar ik speel toch liever Agricola. Ik kom dan ook niet verder dan een 4 voor dit spel.

Mijn verwachtingen waren eigenlijk tamelijk laag. Ik had me verwacht aan een hoop gepriegel met fiches, een optimalisatiespelletje zonder thema dat uuuren ging aanslepen. Ja, het is een optimalisatiespel, dat zal niemand betwisten. Maar het speelde een pak vlotter weg dan ik had durven dromen. Het speelde zelfs echt vlot bij ons. Er zijn zeker gelijkenissen met agricola, maar ik had nooit het gevoel dat ik Agricola II aan het spelen was.

Overzicht houden in de gebouwen en al hun functies is minder vanzelfsprekend, maar ik veronderstel dat dit wel zal beteren als we nog enkele potjes achter de rug hebben.

Enige echte minpunt in mijn ogen is de speelduur. We speelden met twee en hadden toch ruim 3u nodig, met regels doornemen inbegrepen. Ideaal als 2-speler, waarschijnlijk op zijn best met 3, maar met meer begin ik hier nooit ofte nimmer aan.

Te weinig gespeeld nog, heb hem ook niet zelf, maar voor de prijzen die ze er in veel winkels voor vragen (onder de 25 euro) is het een geweldig spel! Complex, niet te lang, altijd anders en een heleboel keuzes en er zit ook nog een partij humor in de illustraties die ik weleens mis bij spellen.

Ik zag eerst wat tegen de hoop fiches op, maar eronder blijkt toch wel een prachtig spel te zitten. Eerste keer met vier gespeeld, ondertussen op de Ipad al een paar andere sessies erop zitten.

Een brainburner.

Goed spel van Uwe Rosenberg. Zwaarder dan Agricola. Wat mij betreft is Ora&Labora net wat plezieriger. Komt maar zelden uit de kast, toch een beetje jammer.

Het is al eerder gezegd: het lijkt op Agricola, maar dan leuker!
Het is even doorbijten in het begin. Het lezen en uitleggen duurde langer dan gedacht.
Toch meteen de smaak te pakken en dit spel is dan ook een favoriet geworden! Alleen nog gespeeld met 1 en 2 personen, met 5 lijkt me een echte uitdaging.
Ik vind het spelmateriaal erg mooi (de tekeningetjes op de kaarten en de speelbordjes).
Vandaar een welverdiende 9.

Zelfs nog nét wat leuker dan Agricola vind ik! Weet dat niet iedereen hier hetzelfde over denkt :P, maar het verwerken van de grondstoffen is echt een goed extra aspect in Le Havre. Het nadeel is dat veel gebouwen ook simpelweg met geld te koop zijn (vooral aan het einde van het spel). Daarnaast leuk dat er (zoals bij alle spellen van Uwe Rosenberg) twee mogelijkheden zijn om het spel te spelen (korte versie of lange versie).

Tsja, wat valt er nog toe te voegen aan alle voorgaande opmerkingen?

Bijna even goed als Agricola maar thematisch gezien krijgt Agricola de voorkeur.

Moeilijk en lang durend spel (zelfs in de korte versie). Je krijgt de uitleg best van iemand die het al minimum 5x heeft gespeeld, want set-up en spelverloop zijn niet eenvoudig. En ik hou ook niet van dubbelzijdige fiches, die je upgrades zijn. Het leidt tot verwarring en foul play. Ora & Labora (nochtans ook een heel leuk spel) heeft ook dit probleem.

Net geen 10 door de lange speeltijd.
De grafische vormgeving is heel sfeervol.
Eenvoudige regels, maar geen eenvoudig spel.
Er zit ontzettend veel diepgang in. Enkel te spelen met mensen die al wat ervaring hebben met bordspellen.
Een topper!

Een spel waarbij je telkens keuzes moet maken. Maar door de vele opties minder blokkerend dan broertje Agricola.

Zowel alleen als met 2 nog maar gespeeld, maar vind het persoonlijk fantastisch spelen.

Je hersenen pijnigen om het maximale te kunnen halen uit hetgeen je binnenhaalt.

Voor mij prachtig spel.

We vinden dit een geweldig spel!

De overeenkomst met Agricola, waar velen het over hebben, zie ik serieus niet echt... natuurlijk, het is een worker placement en van Uwe, dus er zijn parallellen te trekken.
Toch vinden wij dit spel juist totaal anders spelen.

Waar je in Agricola maar heel erg weinig kan doen en je uiteindelijk een 'klein' boerderijtje opbouwt, is Le Havre een groots spel met veel minder druk naar het einde van het spel toe.
In de uitgebreide versie heb je 14! speelrondes (met 2 spelers), meer dan genoeg om te doen wat je graag zou willen doen. De meeste particuliere kaarten van de zijn dan wel gekocht en het is niet vreemd om meer dan 4 schepen te hebben.
Over de 14 speelrondes bouw je een groot haven imperium op, met vele gebouwen die zeer functioneel gebruikt kunnen worden.

Als we dan toch een parallel gaan trekken, die dit dan met Ora et Labora. Ons lievelingsspel! In Ora heb bouw je ook groots en heb je ook genoeg rondes.

Wat ons uiteindelijk aanstaat is dat dit spel een uniek spel is. Het haven thema spreekt ons zeer aan. De gebouwen zijn duidelijk en to the point. Je kunt gemakkelijk een strategie kiezen en door de vele keuzes ga je gaandeweg in het spel iedere keer weer je strategie aanpassen. Daarnaast houd je ook rekening met je tegenspeler.

Een hele dikke 10! Topper!

p.s. Wij spelen het met 2 spelers. Met meer lijkt het me erg lastig en minder leuk....

Op zicht zit het prima in elkaar. De regels zijn ook niet al te ingewikkeld. Maar alle kaarten/mogelijkheden in de gaten houden vind ik vrij lastig.
De speelduur is me te lang, zelfs in de korte variant.

Pas een keer gespeeld met 2 en dat beviel me erg goed. Zou het meteen weer willen spelen omdat ik toch links en rechts wat dingen had laten liggen, ben ook benieuwd hoe deze solo en/of op de app speelt. Weet niet of ik deze zou aanschaffen, omdat ik deze waarschijnlijk alleen solo op tafel krijg, maar toch maar met potlood op de wish list.

De eerste keer kon Le Havre me matig bekoren maar na een paar spelletjes werd Le havre
beter en beter en groeide het uit tot een van mijn favorieten in mijn spellenkast.

In een woord : Topper

Uwe rocks my boat ;-)

Gaat al lang mee en terecht. Heb nu ook de mini uitbreiding, ben benieuwd wat dat gaat bijbrengen.

Dit is gewoon Agricola waarbij het decor van boerenbedrijf naar havenindustrie is omgebouwd, het creëren van een puntenmachine de hoofdmoot is en het verkrijgen van voedsel een stuk minder de boventoon voert: een feit dat mij deed afknappen op Agricola.

Het spel zelf is eigenlijk vrij simpel: pak alle grondstoffen van één kade of activeer een gebouw. Dat laatste wordt gelardeerd met allerlei toeters en bellen, maar dat is juist de leuke puzzel. Voeg daarbij de regel toe dat gebouwen maar door één speler bezet mogen worden en je hebt een lekkere hersenkraker. een zodanige hersenkraker dat ik het spel eigenlijk solo leuker vind dan in gezelschap.

Toch een paar kleine haakjes: de verhouding doos/materiaal is scheef, je betaalt voor een aanzienlijke hoeveelheid lucht. Tevens begint het erop te lijken dat de herspeelbaarheid wat minder groot is door de beperkte hoeveelheid aanwezige gebouwen.

Mijn soloscore ligt net onder de 300 punten. Hoe krijgen mensen het dan voor elkaar om een score zo tegen de 500 punten vast te leggen??????

Een klassieker hier, die in mijn persoonlijke top 30 staat.
Heerlijke worker placement, waarbij je steeds meer wilt dan je kan. Hersenkraker. Een van de spellen waardoor ik verliefd ben geworden op de hobby.
Aanrader als je van workerplacements en de bijhorende dilemma's houdt.

Uitdagend spel wat net te weinig gestroomlijnd is om een échte topper te zijn in mijn ogen. Om goed te spelen moet je het spel ook goed kennen en weten wat je het beste op welk moment moet doen. Spel komt wat traag op gang. De vormgeving komt nu, 13 jaar later, ook wel wat suf en gedateerd over. De fiches met verschillende achterkanten zorgen soms wel voor wat verwarring.

Enerzijds toegankelijker dan bijvoorbeeld Agricola: voedsel verzamelen is relatief makkelijk. Anderzijds weer niet omdat het echt wel lastig is om een goede engine op te bouwen, je moet met zoveel tegelijk rekening houden en ver vooruit proberen te plannen. Net als Agricola heel fraai vormgegeven.

Na jaren nog steeds mijn favoriete Eurogame. Helaas schrikt de speelduur mijn gezin af en word het nog maar één keer per jaar gespeeld op mijn verjaardag.