Dit blijft toch mijn favoriete kaartspel. En dan vooral het plezier dat het spel bij ons veroorzaakt. Ja, er zit een zekere geluksfactor in en je bent ook vaak afhankelijk van de kaarten van je maat, maar het blijft leuk! Belangrijk: ieder dorp, nee, ieder gezin, heeft eigen regels: aas snijden, troela, misère, pieken, bieden, niemand lijkt hetzelfde de spelen. Dat betekend dus afspraken maken als je met anderen speelt.

Dit spel was een onderdeel van mijn opvoeding :) Het enige spel wat mijn moeder leuk vond. Doordat ik vroeger dit spel veel heb gespeeld (samen met toepen natuurlijk) vind ik denk ik zoveel kaartspelletjes leuk. In dit spel zit zeer veel in, steeds met een andere maat de punten binnenhalen. Mijn voorganger heeft trouwens helemaal gelijk, niemand speelt dit spel met dezelfde regels... ik vind dit altijd leuk om te doen.

Geleerd op de middelbare school en daar heel wat uren mee doorgebracht.
Na studietijd weer opgepakt met vrienden en partner.
Dit was onze aan(in)leiding tot de wereld van (bord)spellen.

Heel wat avonden mee doorgebracht.

Ik ben niet zo van de kaartspellen, maar het zit goed in elkaar en wil wel eens inspringen als er één speler te kort komt.

Ondanks dat ik er slecht in ben, vind ik het altijd wel een leuk spel om te spelen! Nadeel is dat het pas vanaf 3 spelers gespeeld kan worden.

leuk als je te weinig tijd of te weinig plaats heb

het enige kaartspel wat ik zal waarderen.... en is (na bridge wss maar die ken ik niet echt... hoewel het afspelen vergelijkbaar is) erg leuk.

Vele avonden gerikt.... maar nu gekozen voor avondje te spellen ipv rikken ;-)