Prachtig vormgegeven spel, dat ook prettig speelt. Heeft een aantal riskachtige elementen (veroveren van elkaars gebieden), maar biedt gelukkig veel meer dan dat. Het draait ook om het bouwen van paleizen van tempels en natuurlijk is het element van de winterperiode waarbij voldoende rijst aanwezig moet zijn om je bevolking te kunnen voeden niet onbelangrijk. Neem daarbij de unieke dobbeltoren en je hebt naar mijn smaak een spel dat je niet kunt laten liggen. Shogun is overigens (voor degenen die dat niet weten) een remake van Wallenstein met enkele kleine verbeteringen.

Mijn favoriet van 2007!

Prima spelsysteem waarin een goed belans gezocht moet worden om je tegenstanders aan te vallen en anderszijds genoeg voedsel te vergaren.
Het spel in prima vormgegeven en je moet je zaakjes goed onder controle houden. Het spel staat binnen mijn top 5.

Zeker een van de betere uit jaargang 2007. Het grijpt goed in elkaar. De dobbeltoren zorgt voor het kleine beetje geluk/vrees. Het past echter wel goed in het concept van het spel.

Goed spel en prachtig vormgegeven. Enige nadeel dat je je strategie maar 4 keer kunt bepalen. Dit kan dan ook even duren met personen die lang nadenken. De toren vindt ik echt een orginele manier van 'dobbelsteen gooien'. Als je slecht gooit wordt de kans dat je volgende keer beter gooit groter.
In het begin vond ik het een top spel echter ondek ik toch betere spellen. Gezakt van 8 naar 7 vanwege de strategische fase waarin je alles al moet plannen.

Mooi uitgevoerd en nog belangrijker: mooi spel!
Het systeem zit goed in elkaar, leuke manier om acties te plannen op je speeltableau. De blokjestoren maakt het helemaal af, en zal dobbelsteenhaters wel kunnen bekoren.
Dit komt zeker nog vaker op tafel.

Ik mag zeker geen punt geven voor Wallenstein, hier? Anders werd het een 10....

Ik was gefacineerd door de dobbel-toren, maar na enkele spelletjes weet ik dat dit niet mijn ding is.

leuk spel, maar geen idee of ik hem geweldig vond. wellicht komt het omdat ik hem in het begin nog niet helemaal begreep. in ieder geval wel de moeite waard om nogmaals te spelen en wellicht mijn punt bij te stellen.

Prachtig uitgevoerd spel, met enorm veel materiaal. Het kost even wat tijd om het spel en de gevolgen van alle acties precies door te hebben, maar het grijpt allemaal wel prachtig in elkaar. De situatie op het bord kan snel veranderen: in dat opzicht is het echt een kwestie van veroveren en veroverd worden. Daardoor kan het spelverloop wel eens wat grillig zijn (mede door de unieke dobbeltoren), maar dat deert niet als je op zoek bent naar een avond vermaakt.

Pas 2x gespeeld, maar smaakt heel erg naar meer. Jammer dat het net iets te lang duurt om makkelijk op tafel te zetten. Die quasi 'toevalsgevoelige' toren zorgt voor een aangename niet goed te berekenen spelfactor die zoveel beter werkt dan een dobbelsteen.

Risk voor de ervaren bordspeler die er allang achter is gekomen dat Risk eigenlijk een slecht spel is.

Een spel dat hier regelmatig gespeeld wordt. Veel planning maar er is nooit een vaste winnende strategie. De toren waar de legers worden ingekegeld blijft veel amusanter dan dobbelstenen. Een echt wargame is het niet want zoveel wordt er niet gevochten uiteindelijk, maar dit verandert helemaal niks aan de fun.

Na een tiental keer spelen kwamen de kleine probleempjes naar boven : als een speler halfweg het spel al te ver achterstaat kan die eigenlijk nooit meer in de buurt komen van winst als de andere spelers niet overdreven veel risico's nemen / heel dom spelen, en dan zit die speler zich minstens een uur te vervelen. Verdedigend spelen wordt bij heel ervaren spelers wel iets teveel aangemoedigd.

De eerste keren speelt het vrij traag, maar als alle spelers het spel kennen kan je een spel met 4 afronden in 2 uur en een half ongeveer.

mooi spel, met een zeer tof spelsysteem.

Gisteren gemerkt dat dit spel ook met 3 spelers goed werkt (en ook iets sneller is). Ook al vloek je wel eens op de japanse namen, het maakt de sfeer wel compleet. Het spelsysteem is knap: door de variërende volgorde waarin de acties verschijnen is elke beurt anders, de dobbeltoren zorgt voor extra tactische overwegingen, de opstanden zorgen voor verrasisingen vlak voor de waarderingen,... Het feit dat je eigenlijk maar 6 actieronden hebt (en dus bijvoorbeeld maar 12 kansen om aan te vallen) lijkt een minpunt, maar daardoor blijft dit spel wat speelduur betreft haalbaar.

Jammergenoeg heb ik dit spel nog nooit kunnen voltooien. Daarom ook nog geen cijfer.

Ongeveer 5 keer gespeeld, en ik moet zeggen dat het een strategisch spel is, dan op zich niet te moeilijk is, maar wel redelijk wat diepgang heeft. Ik wil het niet meteen vergelijken met Risk, maar ik denk dat liefhebbers van Risk dit spel ook wel zullen waarderen. Leuk spel om regelmatig op tafel te zetten. Wel voor de denkers.

Voorlopig met een cijfer gewaardeerd, m'n mening komt eventueel later nog...

Op het eerste zicht ziet het eruit als Risk, maar er zit een pak meer strategie in.

Ik zou graag Wallenstein eens willen spelen om te zien of er grote verschillen in zitten met deze versie.

Gebaseerd op 1 potje:
Erg genoten van dit spel. Het eerste jaar was lastig te spelen omdat er nog wat onduidelijkheid was in de regels. Zeker de rol van de boeren en oproerfiches is wat onduidelijk. Maar we hebben ons uitstekend vermaakt. Potje duurde wat lang, ca 4,5 uur Maar dat zal de volgende keer wel sneller gaan hoop ik.
Spannend spel! Prachtig materiaal!

[Na een aantal potjes kan ik zeggen dat de lengte niet veel veranderd. Het blijft zitten ronde de 3 a 4 uur. Dat vinden we toch wat jammer. Ook is een achterstand erg moeilijk in te halen. Als je pech hebt dat iedereen zich tegen je keert kun je niet meer op eigen kracht terugkomen. Desondank een topper, blijft spannend en prachtige uitvoering].

Pas 1 keer gespeeld, maar zag er goed uit. Volgende keer hopelijk wat meer snelheid. (ligt ook aan 1 van mijn medespelers) Maar erg vermakelijk en genoeg keuzes om het zeker weer op tafel te leggen.

Mooi uitgevoerd strategisch spel. Wat me het meest aanspreekt is het vooruit plannen van je acties en dan afwachten wanneer de acties kunnen worden uitgevoerd. Heeft toch al menig interessante en verrassende wending kunnen geven. Daardoor spannend tot het eind! De downtime kan door het vooruit plannen van die acties wel behoorlijk oplopen als een medespeler lang hier over na wenst te denken. De toren is leuk en heeft een geluksfactor waar wel mee valt te leven.

Shogun
Het spel komt in een indrukwekkend grote doos. Er zitten prachtige componenten in waaronder de mysterieuze cube tower waarin blokjes zich te pas en te onpas verstoppen.
Het spel duurt twee jaar en elk jaar bestaat uit drie rondes. Per ronde plan je de taken die op het bord staan toe aan provincies waarover je heerst.
De gevechten waarbij die rare toren een rol opeist is interessant maar pas op dat je geen schokkende bewegingen maakt in de nabijheid van de toren! Het plannen is maar veel gedoe voor kleine stapjes.

Tot nog toe mijn favoriete 'gastjes op een landkaart die elkaar de harsens inslaan door middel van strategische positionering'-spel. De 'blokjestoren' is veel interessanter dan het uitgekauwde dobbelsteengegooi dat de meeste spellen uit deze categorie hebben. En daarnaast: Japan! Wat is daar nou niet leuk aan?

Aangezien ik Wallenstein 2nd edition niet kan waarderen doe ik het maar hier. Het zijn 2 identieke spellen, met het verschil dat Shogun zich afspeelt in Japan en Wallenstein in het Heilig Roomse Rijk. Met Wallenstein 1st edition zijn er nog enkele kleine verschillen.

Shogun heb ik nog niet gespeeld, maar de Japan-kaart bestaat uit een lang smal gebied met uitstulpingen. De HRR-kaart is eigenlijk een "rechthoekig" gebied zonder uitstulpingen. Ik vermoed dat men op de Japan-kaart zich beter in hoekjes en kantjes kan verschuilen om zich te verdedigen. Ik hou meer van de confrontatie en daarom heb ik Wallenstein 2nd edition aangeschaft in plaats van Shogun.

Op mij ishet overgekomen als een ongebalanceerd spel, zeker met 5. Het idee is wel grappig met de kaartjes en die op de verschillende acties leggen. Maar door de ongebalanceerdheid (diegene die achterloopt zal alleen maar meer gaan achterlopen en van de kaart geveegd worden) vond ik het prut. Zeker omdat het dan ook nog zo lang duurt!

Origineel meerderhedenspel waarin de geluksfactor voor mijn gevoel nét iets te groot is. Als het in het begin wat tegenzit is het lastig om daarvan te herstellen. Het systeem met de kaarten is erg goed bedacht.